Uczennice i uczniowie klasy wychowawczej Małgorzaty Czajki. Realizację projektu rozpoczęli jako piątoklasiści. 14 dziewcząt i 10 chłopców, w tym czworo nastolatków z rodzin z doświadczeniem migracji. Osoby inteligentne i niezwykle bystre, z wielką ochotą przystąpiły do współpracy przy projekcie. Biorąc w nim udział, były tak bardzo podekscytowane wspólnymi działaniami, miały tak wiele pomysłów i spostrzeżeń, że trudno było im trzymać te emocje w sobie. Chciały się nimi dzielić. 

Najciekawszym zadaniem okazało się tworzenie współczesnych partytur. Ta część projektu wypadła tak doskonale, że Ignacy Zalewski, zawodowy kompozytor, był pełen podziwu dla inwencji twórczej dzieci. Pisząc partytury wspólnego utworu, jak go uczniowie klasy nazwali: Moniuszko Sigma, nastolatkowie uwzględnili wszystkie elementy dzieła muzycznego (m.in. rytm, melodię, tempo, barwę dźwięku, dynamikę, formę, artykulację), z których korzystają zawodowi kompozytorzy. Stworzone przez dzieci zapisy posłużyły Ignacemu Zalewskiemu do skomponowania ostatecznej miniatury. Udział w Spaceroperze dzieci traktowały jako świetną przygodę, a kontakt z prawdziwym i wyjątkowym Twórcą pozostanie w ich pamięci na długo.