ur. w 1976, duński kompozytor mieszkający w Berlinie. W swojej twórczości rozwija multidyscyplinarne podejście do wykonania muzycznego i sytuacji koncertowej.

Studiował kompozycję u Karla Aage Rasmusena, Benta Sørensena, Mathisa Spahlingera i Gabriela Valverdego w Danii, Niemczech i Argentynie. Od 2008 jest wykładowcą kompozycji w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus. W latach 2013–14 był profesorem wizytującym w Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo, a w latach 2014–16 wykładał na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie. W 2017 był profesorem gościnnym na Uniwersytecie Sztuk w Berlinie. Od 2018 zajmuje stanowisko profesora na Wydziale Kompozycji i Teatru Muzycznego na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Bernie oraz profesora nadzwyczajnego w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus w Danii. 

Prace Steena-Andersena funkcjonują w przestrzeni pośredniej między prostotą a złożonością – w polu międzyestetycznym, w którym muzyka orkiestrowa, sztuka wideo, choreografia, performans, teatr muzyczny i instalacja przeplatają się z elementami popkultury i estetyką gier komputerowych w zaskakujący, prowokujący do myślenia sposób. Jego twórczość stanowi tym samym wyraźną ekspansję muzyki, w której żaden materiał nie jest zbyt delikatny lub zbyt prosty, by go rozebrać na części i złożyć na nowo. 

Kompozytor zdobył liczne nagrody oraz granty, m.in. Nagrodę Muzyczną Kranichstein, nagrodę Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów (utwór wyselekcjonowany), stypendium DAAD, trzykrotnie Nagrodę im. Carla Nielsena, nagrody Berlińskiej Akademii Sztuk, Rady Nordyckiej Orkiestry SWR i Fundacji Ernsta von Siemensa, a także Nagrodę im. Mauricio Kagela (2017). W 2016 został wybrany na członka Niemieckiej Akademii Sztuk, a w 2018 – Królewskiej Akademii Muzycznej w Szwecji.

Otrzymywał zamówienia od takich zespołów, instytucji i festiwali jak: ensemble recherche, Neue Vokalsolisten Stuttgart, SWR, Orkiestra Filharmoniczna Radia Francuskiego, Ensemble Ascolta, Ensemble Modern, Duńska Narodowa Orkiestra Kameralna, Duńska Opera Królewska, Filharmonia Kopenhaska, Oslo Sinfonietta, 2e2m, JACK Quartet, Donaueschinger Musiktage, Ultraschall, Wittener Tage für Neue Kammermusik, Eclat w Stuttgarcie. Współpracował z czołowymi zespołami nowej muzyki, m.in.: wiedeńskim Klangforum, Collegium Novum z Zurychu, ICTUS, kwartetem Arditti, Londyńską Sinfoniettą, Sinfoniettą z Oslo, Ensemble intercontemporain, asamisimasa oraz Nadar. 

Wybrane utwory (od 2005): Chambered Music na 12 instrumentów i sampler (2007), Overtures na wzmocniony guzheng, sampler i orkiestrę (2008–10), Black Box Music na perkusję, amplifikowane pudełko, 15 wykonawców i wideo (2012), Inszenierte Nacht, adaptacja sceniczna kompozycji Bacha, Schumanna, Mozarta i Ravela (z Ensemble Ascolta; 2013), Koncert na fortepian z orkiestrą (2014), Korpus na trzy instrumenty Harry’ego Partcha i siedmioro-ośmioro wykonawców (2015), if this then that and now what na czterech aktorów, dwa puzony, czworo perkusistów i 12 smyczków (2016), Asthma na akordeon i wideo (2016), TRIO na orkiestrę symfoniczną, big band, chór i wideo (2019), The Loop of the Nibelung (Run Time Error @ Bayreuth) na wykonawcę, dwoje śpiewaków, 15 muzyków i wideo (2020), Walk the Walk, teatr muzyczny na czworo wykonawców, bieżnie, obiekty, światło i dym (2020), TRANSIT, inscenizowany koncert na tubę, zespół i endoskopy (2021), THE RETURN (Run Time Error @ Venice feat. Monteverdi), teatr muzyczny na trzech śpiewaków, zespół barokowy, obiekty i wideo (2022), Music in the Belly, inscenizacja utworu Stockhausena dla sześciorga wykonawców (2022), Don Giovanni’s Inferno, opera na sześcioro śpiewaków, pięcioro muzyków scenicznych, chór męski, orkiestrę, elektronikę i wideo (2023), no Concerto na aktora, pianistę, orkiestrę, wideo, elektronikę i światło (2024).