kompozytor, animator życia muzycznego. W latach 1983–88 studiował grę na fortepianie w klasie Kazimierza Gierżoda, a w latach 1988–94 kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Umiejętności doskonalił podczas warsztatów kompozytorskich pod kierunkiem m.in. Hanny Kulenty, Henryka Mikołaja Góreckiego, Michaela Nymana, Louisa Andriessena, Tristana Muraila. Jako pianista i kompozytor uczestniczył w licznych festiwalach muzyki współczesnej, jak Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna Muzyczna, Musica Polonica Nova, Światowe Dni Muzyki. 

Jest laureatem konkursów kompozytorskich na utwory dla dzieci: Międzynarodowego Konkursu Kompozycji Jazzowej w Słupsku (1997), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego „Muzyka i zabawa” w Poznaniu (1998), a także Konkursu Kompozytorskiego „Mikołajowe granie” w Rydułtowych (2011). Był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, miasta stołecznego Warszawy i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Jako członek Grupy MM działał w latach 90. na pograniczu teatru, muzyki i sztuk wizualnych. Współpracował m.in. z Eugeniuszem Rudnikiem, Fryderykiem Rzewskim, Michelangelem Pistolettem, duetem Viktor Lois/Yin Peet i Grupą Azorro. Jego kompozycje wykonywały m.in. Polska Orkiestra Radiowa, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej, Orkiestra Muzyki Nowej, Orkest De Ereprijs i Forbidden City Chamber Orchestra. Jest autorem hejnału Rzeszowa, tworzył także muzykę do filmów animowanych (m.in. Jana Lenicy, Daniela Szczechury, Marcina Giżyckiego, Agnieszki Skolik, Tomasza Kozaka), teatru i gier komputerowych. Jako pianista i kompozytor przez wiele lat współpracował z poznańskim Centrum Sztuki Dziecka, dla którego, w ramach projektu „Muzyka i zabawa”, napisał ok. 20 utworów, w tym wiele angażujących do wykonania dziecięcą publiczność. W 2013 w serii wydawniczej Związku Kompozytorów Polskich „Muzyka polska dzisiaj” ukazała się jego autorska płyta. Od 2017 pełni obowiązki dyrektora artystycznego Warszawskich Spotkań Muzycznych – festiwalu organizowanego przez Oddział Warszawski ZKP.

Działania twórcze Siwińskiego obejmują muzykę pojmowaną w sposób klasyczny, ale często wykraczają poza ten obszar. Np. w 2019 Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie prezentowało jego instalację Chopin urojony z wykorzystaniem fortepianu autonomicznego (bez pianisty). Rok później, na swojej macierzystej uczelni, kompozytor obronił pracę doktorską opisującą koncepcję instalacji dźwiękowej reagującej na warunki pogodowe. 

Wybrane utwory: Zamglone oko dżdżownicy na amplifikowany flet piccolo i dwie perkusje (1989), Postrzeganie muzyki jest procesem skomplikowanym i nie do końca klarownym na taśmę, fortepian i skrzypce (1990), Notari, E.M. na taśmę (1992), Pianerecerto na fortepian i zespół (1994), Notarimbalo na klawesyn i taśmę (1994), Dominobajki na fortepian, perkusję i publiczność dziecięcą (1997), Kwintet fortepianowy (1998), Hominibus na orkiestrę (2002), Lokomotywa na taśmę, do sł. Juliana Tuwima (2003), Pieśni polskie na taśmę (2006), Movement na orkiestrę (2006), Annalena na baryton i orkiestrę smyczkową, do sł. Czesława Miłosza (2011), Chopin Elements na fortepian autonomiczny (2012), Sestetto na fortepian, kwartet smyczkowy i kontrabas (2013), Wariacje i Odmieńce na zespół kameralny, wideo i publiczność dziecięcą, do sł. Małgorzaty Kołcz (2013), Tamta strona okazała się na sopran i zespół kameralny, do sł. Agnieszki Syskiej (2014), Via caelestis na zespół kameralny (2014), Artykuły spożywcze na kwartet dęty drewniany i taśmę, do sł. Małgorzaty Kołcz (2015), Industrial music na zespół tradycyjnych instrumentów chińskich (2015), HubTub na tubę i zespół (2016), O wariacjach i odmieńcach, animowany film edukacyjny dla dzieci (2016), Milcząca Rybka, mikroopera dla dzieci do libretta Małgorzaty Kołcz (2016), Jeżeli na sopran, kwartet smyczkowy i fortepian autonomiczny, do sł. Agnieszki Syskiej (2016), Ornitologia na sopran i orkiestrę kameralną, do sł. Małgorzaty Kołcz (2017), Dźwiękosceny na drabinę i inne rozliczne przedmioty (2017), Opowieść z płytkiego morza na zespół kameralny, do tekstu Josepha Conrada (2017), Trzy postacie w kolorze na dwa flety i organy (2018), Walce urojone na fortepian autonomiczny (2019), Aurea, muzyka elektroniczna (2020), Aria na flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2020), Gismondo na dwa flety i fortepian (2020), Trio na flet, skrzypce i fortepian (2020), Wciąż nie mogę nauczyć się harmonii na taśmę (2024), Na fontannie są trytony, miniatura elektroniczna (2024).